لباس کار مردانه

انواع لباس کارمردانه به لباسی گفته می شود که با توجه به سلایق،نوع فعالیت شغلی و شرایط آب و هوایی می توان انتخاب می گردد.جدا از ضرورت هایی که در پوشیدن لباس کار مناسب در محیط کار وجود دارد که یکی از دلایل مهمی که می توان به آن اشاره کرد ، حفظ جان فرد و یا کاهش آسیب دیدگی از خطرات احتمالی در حین فعالیت می باشد .

البته کارایی لباس کار به اینجا ختم نمی شود ، بلکه از لباسکار جهت متحدالشکل نیروی کار ، شناسایی آنان از سایر افراد متفرقه ، ایجاد نظم و آراستگی افراد از فواید دیگر در استفاده از لباس کار می باشد. البته با افزایش رقابت در عرضه محصول یا خدمات ، و همچنین پیشرفت های چشم گیر در صنعت چاپ لباسکار ، امروزه کمتر سازمانی از فضای مناسب پشت لباس جهت معرفی محصولات و خدمات خود استفاده نمی کند .

همانطور که شاهد پیشرفت های چشم گیری در صنعت نساجی و البته طراحی لباس هستیم ، لباس کار نیز از این قاعله مستثنا نبوده که منجر به تنوع بسیار بالا در طرح و رنگ لباس کار شده است که تا حد بسیاری از سلیقه افراد را در انتخاب بهترین و مناسب ترین لباسکار برآورده کرده است که این امکان را به همه افراد می دهد که مناسب با محیط کار یا محل فعالیت لباس فرم خود را انتخاب کنند

لباس کار باید اندازه و متناسب با بدن استفاده کننده باشد.

کارکنانی که با ماشین کار می­کنند و یا در جوار ماشین­ آلات مشغول کار هستند باید از لباس کاری استفاده کنند که هیچ قسمت آن باز یا پاره نباشد. آویزان نمودن زنجیر ساعت، کلید و نظایر آنها روی لباس کار اکیداً‌ ممنوع است.

در محل کار که احتمال خطر انفجار و یا حریق باشد استفاده از یقه نورگیری (آفتاب گردان) و زه و دسته عینک که از انواع سلونوئید ساخته شده­ اند و همچنین همراه داشتن سایر مواد قابل اشتعال برای کارکنان مربوطه اکیداً ممنوع است.

در صورتیکه انجام کاری ایجاب نماید که کارکنان آستین لباس کار خود را مستمراً بالا بزنند بایستی از لباس کار آستین کوتاه استفاده نمایند.

کارکنانی که در محیطهای آلوده به گرد و غبار، مواد قابل اشتعال و انفجار و یا مسموم کننده بکار اشتغال دارند، نباید لباسهای جیب­دار و یا لبه­ دار (دوبل شلوار) را در بر داشته باشند، چون ممکن است گرد و غبار و مواد مزبور در چین و لبه لباس باقی بمانند.

لباس ایمنی مخصوص کارکنانی که با مواد خورنده و یا مضر کار می­کنند باید آب و گاز در آن نفوذ ننموده و جنس آن مناسب با نوع ماده و یا موادی که با آنها کار می­کنند باشد.

لباس کار مردانه مخصوص حفاظت در مقابل حریق بایستی شامل کلاه ، دستکش و کفش بصورت یک تکه و سر هم باشد.

لباس کارکنانی که با مواد اسیدی و رادیواکتیو کار می­کنند باید بصورت یکپارچه و بدون منفذ همراه با کلاه مخصوص، کفش و دستکش از جنس خاص و غیر قابل نفوذ باشد.

لباس بارانی به صورت پالتویی کلاه سر خود را از جنس پارچه ضد آب با آستری نخی (جهت مناطق معتدل) و یا آستری پشمی (جهت مناطق سرد سیر) با رنگ مصوب تهیه شود.

ویژگی‌هایی که لباس کار مردانه باید داشته باشد

• اگر در محیطی کار می‌کنید، که همواره با مواد قابل انفجار، اشتعال، مسموم کننده و گرد و غبار سر و کار دارید، لباس کار نباید به‌صورت جیب‌دار و لبه‌دار و یا دمپا شلوار تا زده شده باشد. زیرا امکان دارد مقداری آلودگی در لبه و چین‌های لباس باقی‌‌بماند.
• استفاده بر چسب‌های روی لباس و نیز سایر مواد و تکه‌های قابل اشتعال همراه با لباس، در محیط‌هایی که خطر حریق و انفجار وجود دارد، کاملا ممنوع است.
• لباس کار باید کاملا متناسب با بدن، اندازه و سایز افراد باشد. اگر در نزدیک ماشین‌آلات مشغول به‌کار هستید و یا با ماشین کار می‌کنید، باید لباس کاملا پوشیده بوده و دارای پارگی نباشد. در چنین شرایطی لباس باز یا به اصطلاح تیشرت کارگری اصلا توصیه نمی‌شود.
• کارکنانی که با مواد رادیو اکتیو، اسیدی یا مواد مضر و خورنده سر و کار دارند، لباس کارگری باید یکپارچه و بدون منفذ و متناسب با نوع موادی باشد، که با آن در محیط کار در ارتباط هستند. در مواردی هم باید علاوه بر لباس از کلاه، دستکش و کفش، که غیرقابل نفوذ برای مواد مضر باشد استفاده کنند.
• چنانچه به‌دلیل شرایط کاری، کارکنان مجبور باشند به‌صورت مستمر آستین خود را بالا بزنند، باید از لباس کار آستین کوتاه یا همان تیشرت کارگری استفاده کنند. اگر بنابر شرایط کاری افراد، لباس فرم آن‌ها باید به‌صورت بارانی (پالتویی) و دارای کلاه باشد، جنس کلاه باید از پارچه‌ای ضدآب همراه با آستری نخی، که قابل استفاده برای مناطق معتدل است انتخاب شود. برای مناطق سردسیر نیز کلاه لباس کار را از جنس پشمی تولید می‌کنند.

باشید.