پوشاک صنعتی

تولید پوشاک صنعتی

تولید پوشاک صنعتی مستلزم بهره گیری از نیروی کار بیشتر و انواع مختلف ماشین آلات است. در این بخش هزاران عدد لباس براساس اندازه های استاندارد بدن انسان ساخته می شوند و برای ساخت هر عدد لباس نهایتاً به 15 دقیقه وقت نیاز است. لباس صنعتی برای همگان متناسب نیست و تولید آن به سرمایه زیادی نیاز دارد.
فاوت بین خیاطی و تولید پوشاک صنعتی خیاطی تولید پوشاک صنعتی در خیاطی به یک فروشگاه کوچک و تعداد کمی ماشین آلات و ۱ تا ۳ نفر نیروی کار برای انجام مراحل خیاطی نیاز است. فرآیند تولید مهندسی صنعتی پوشاک، مستلزم استفاده از ماشین آلات متعدد و نیروی کار زیاد است. در این فرآیند به ۱ تا ۲ نفر پرسنل نیاز می باشد. به تعداد بیشتری ماشین آلات و نیروی کار نیاز است. ساخت هر لباس چندین ساعت زمان می برد. برای ساخت هر عدد لباس نهایتاً ۱۵ دقیقه وقت صرف می شود. لباس براساس فرم بدن یک شخص خاص تولید می شود. هزاران عدد لباس براساس اندازه های استاندارد بدن انسان ساخته می شوند. به درجه بندی نیازی نیست.
باید از درجه بندی استفاده شود. هر عدد لباس برای یک نفر ساخته می شود؛ در نتیجه هزینه پوشاک زیاد است. از آنجاییکه در این فرآیند هزاران عدد لباس براساس اندازه های ایده آل بدن انسان تولید می گردند؛ لذا هزینه لباس ها کمتر از خیاطی است. تناسب لباس با بدن شخص بسیار خوب است. لباس هایی که با این روش ساخته می شوند برای همه افراد مناسب و متناسب نیستند. هدر رفت پارچه زیاد است. پارچه براساس الگو برش داده می شود؛ از این رو احتمال تولید ضایعات کمتر از خیاطی است. ریسک تولید لباس به دلیل تولید پوشاک به صورت تکی بسیار کم است. ریسک تولید لباس به دلیل ساخت همزمان هزاران عدد از آن بالا می باشد. سرمایه زیادی برای راه اندازی یک واحد خیاطی لازم نیست. به سرمایه زیادی برای راه اندازی یک واحد صنعتی تولید پوشاک نیاز است.

کارکنانی که در محیط های آلوده به گرد و غبار، مواد قابل اشتعال و انفجار و یا مسموم کننده به کار اشتغال دارند، نباید لباس های جیبدار و یا لبه دار دوبل شلوار را در بر داشته باشند، چون ممکن است گرد و غبار و مواد مزبور در چین و لبه لباس باقی بماند. لباس ایمنی مخصوص کارکنانی که با مواد خورنده و یا مضر کار می کنند، باید آب و گاز در آن نفوذ ننموده و جنس آن مناسب با نوع ماده و یا موادی که با آنها کار می کنند باشد.
لباس کارکنانی که با مواد اسیدی و رادیواکتیو کار می کنند باید بصورت یکپارچه و بدون منفذ همراه با کلاه مخصوص، کفش و دستکش از جنس خاص و غیر قابل نفوذ باشد.
بیشتر بدانید : لباس کار رستوران شامل چیست ؟

پوشاک صنعتی نباید گشاد باشد، مخصوصا قسمت های سر آستین آن و نباید به میزانی تنگ باشد که اعضای بدن هنگام کار با اشکال مواجه شوند. آستین ها را نباید به طرف بالا برگرداند و یا لوله کرد.
تذکر 1: کارکنانی که لباسشان به مواد نفتی یا شیمیایی خطرناک آغشته شود باید فوراً لباس خود را شسته و یا تعویض نموده و آن قسمت از بدن را نیز که در تماس بوده با شوینده های مناسب بشویند. هیچ یک از کارکنان حق ندارند با لباس آغشته به مواد نفتی و یا مواد شیمیایی، به آتش، شعله و دیگر منابع حرارتی نزدیک شوند و یا کبریت و فندک و غیره روشن نمایند.

تذکر 2: در صورت پارگی، خراب شدن و یا آلودگی بمواد نفتی یا شیمیایی خطرناک لباس کار، باید برای تمیز شدن آن اقدام نمایید و در صورت نیاز به تعویض، به سرپرست مربوط اطلاع داده شود.

تذکر 3: البسه آغشته به روغن و یا گریس باید فوراً از تن خارج شود، چون ممکن است ایجاد ناراحتی پوست نماید.

 

یک پوشاک صنعتی باید از چه جنسی ساخته شود؟

جنس پارچه با توجه به شرایط کار و لزوم ظاهر لباس از نظر مقاومت در مقابل چروکیدگی و نیز عدم تولید الکتریسیته ساکن از مخلوط حدود 71 % پنبه و 31 % پلی استر و با وزن gr/m2 320 تا gr/m2 420 و با توجه به شرایط اقلیمی و فصول مختلف در نظر گرفته شود. در شرایطی که احتمال سوختن لباس کار در اثر ریختن پلیسه و یا تحت تأثیر حرارت زیاد وجود دارد، مانند لباس کار جوشکاری، جنس لباس کار بایستی 11 % پنبه باشد. به منظور استحکام بیشتر از پارچه با بافت کج راه با تراکم بالا  2 تار و یک پود و نخ چهل دولا از نوع رینگ  استفاده گردد.