چطور رفلاکس معده نوزاد را درمان کنیم ؟

برای نوزادان کاملاً طبیعی است که پس از تغذیه یا حتی گاهی بدون علت مشخص یا هشداردهنده‌ای استفراغ خفیفی داشته باشند یا بالا بیاورند که به آرامی اتفاق می‌افتد و کودک را آزار نمی‌دهد و به او فشاری وارد نمی‌کند. در واقع بیشتر نوزادان استفراغ می‌کنند ولی هیچ عوارض دیگری را نشان نمی‌دهند. این عارضه ریفلاکس معمولی و بی‌خطر یا فیزیولوژیک نیز نامیده می‌شود و برای بیشتر کودکان تا سن یک سالگی این اتفاق می‌افتد. اما وقتی کودکان آن‌قدر زیاد استفراغ می‌کنند که این موضوع در رشد آنها تأثیر می‌گذارد یا باعث مشکلات دیگری شود، این وضعیت را بیماری ریفلاکس معده به مری می‌نامند.

بهترین روش درمان رفلاکس معده کودک خرید تشک آنتی رفلاکس نوزاد کارتز است !

ریفلاکس در کودکان چیست؟

رفلاکس در کودکان به شرایطی گفته می‌شود که محتویات معده نوزاد به مری برگردد و کودک مایع یا غذای خورده شده را تف می‌کند. مری لوله عضلانی است که دهان را به معده متصل می‌کند. 

ریفلاکس در کودکان سالم به دفعات زیادی در طول روز اتفاق می‌افتد. تا زمانی که کودک سالم است و روند رشد خوبی دارد، رفلاکس موضوع نگران‌کننده‌ای نیست. این عارضه که گاهی رفلاکس معده به مری (GER) نیز نامیده می‌شود، با بزرگ‌تر شدن نوزاد کمتر رخ می‌دهد و ادامه یافتن آن پس از 18 ماهگی معمولاً غیرعادی است.

در موارد نادر، رفلاکس در کودکان منجر به کاهش وزن یا کندی رشد در مقایسه با کودکان هم‌سن و هم‌جنس او می‌شود. این علائم ممکن است نشان‌دهنده یک مشکل در سلامت مثل داشتن آلرژی، انسداد در دستگاه گوارش یا «بیماری ریفلاکس معده به مری» (GERD) باشد. این بیماری شکل جدی‌تری از رفلاکس معده به مری است که باعث مشکلات جدی در  سلامت می‌شود.

علائم ریفلاکس در کودکان

در بیشتر موارد، رفلاکس در کودکان جای نگرانی ندارد. معمولاً اسید معده در کودکان به اندازه‌ای نیست که گلو یا مری او را تحریک کند و باعث ایجاد علائم شود. چنانچه کودک شما هرکدام از این علائم را داشت به پزشک مراجعه کنید:

• وزن نمی‌گیرد.
• به طور مداوم و با شدت تف می‌کند به طوری که محتویات معده از دهانش خارج می‌شود. به این حالت استفراغ جهشی یا پرتابی می‌گویند.
• مایع سبز یا زردی را تف می‌کند. 
• خون یا محتویات معده را که شبیه تفاله قهوه است، تف می‌کند.
• از غذا خوردن امتناع می‌کند.
• در مدفوع او خون وجود دارد.
• دچار مشکل در تنفس یا سرفه‌ای است که از بین نمی‌رود.
• از 6 ماهگی یا بعدتر شروع به تف کردن می‌کند.
• بعد از غذا خوردن به طور غیرعادی تحریک‌پذیر است.
• انرژی زیادی ندارد و بی‌حال است.

برخی از این علائم نشان‌دهنده بیماری‌های جدی اما قابل درمانی مثل انسداد در دستگاه گوارش یا بیماری گرد (GRED) است.

علت رفلاکس در کودکان

در نوزادان، حلقه عضلانی بین مری و معده هنوز به طور کامل رشد نکرده است. این عضله اسفنکتر تحتانی مری (LES) نامیده می‌شود. وقتی عضله نامبرده به طور کامل رشد نکرده است، به محتویات معده اجازه می‌دهد تا به مری برگردند. به مرور زمان، این عضله بالغ می‌شود. در این شرایط، وقتی کودک چیزی را قورت می‌دهد عضله باز می‌شود و در مواقع دیگر کاملاً بسته است و محتویات معده را در همان جا نگه می‌دارد.

برخی از عواملی که در رفلاکس در نوزادان نقش دارند در کودکان شیرخوار شایع هستند و اغلب نمی‌توان از آنها اجتناب کرد. این عوامل شامل دراز کش بودن در بیشتر مواقع و تغذیه با رژیم غذایی کاملاً مایع است.

گاهی ریفلاکس در کودکان می‌تواند ناشی از بیماری‌های جدی‌تری باشد، از جمله:

• بیماری رفلاکس معده به مری (GRED). در این وضعیت اسید کافی برای تحریک و آسیب به پوشش به مری وجود دارد.
• تنگی دریچه پیلور. پیلور یک دریچه عضلانی است که به غذا اجازه می‌دهد تا از معده خارج شده و به عنوان بخشی از فرایند گوارش وارد روده کوچک شود. در عارضه تنگی پیلور، دریچه ضخیم شده و بزرگ‌تر از حالت طبیعی می‌شود. دریچه ضخیم شده غذا را در معده گیر می‌اندازد و مانع از ورود آن به روده کوچک می‌شود.
• عدم تحمل غذایی. پروتئین موجود در شیر گاو رایج‌ترین محرک برای ریفلاکس در کودکان است.
• ازوفاژیت ائوزینوفیلیک. در این بیماری بدن نوع خاصی از گلبول‌های سفید خون می سازد که به پوشش مری آسیب می‌رسانند. این گلبول سفید ائوزینوفیل نامیده می‌شود.
• سندرم ساندیفر. این عارضه باعث کج شدن و چرخش غیرعادی سر و حرکاتی شبیه تشنج می‌شود. سندرم ساندیفر یکی از عوارض نادر بیماری ریفلاکس معده به مری است